۱۳۸۸ تیر ۷, یکشنبه

امروز رفتم سر كمدم چشمم خورد به مچبنداي سبزم به سزبند سبزم به عكساي مير حسين به آرزوها و فكراي سبزم...
چي كار كردن با اين همه آرزو و فكر و خواسته؟
با ما چي كار كردن؟
يا افسردگي يا زندان يا مرگ !
چه سرنوشت غم انگيزي كه كرم كوچك ابريشم/ تمام عمر قفس مي بافت ولي به فكر پريدن بود!

۲ نظر:

  1. منصوره جان برای رسیدن به بعضی آرزوها خصوصا اگه سبز باشه باید صبور بود. الان ما تو مسیر آرزوی سبزیم ما بردیم بعد از اون نماز جمعه و سخنرانی احمقانه بعد از شنبه خونین ما بردیم .پایه های تئوکراسی بد جوری لرزیده و این اون آرمان قشنگ و بزرگه که به تدریج دست یافتنی میشه.
    معصومه

    پاسخحذف
  2. راستی بالاخره تونستم کامنت بذارم
    معصومه
    دوست دارم

    پاسخحذف